Slots – Thijssen, Gertruda

Zaterdag 22 december 2001 hebben wij afscheid genomen van onze lieve moeder en oma

Gertruda Hubertina Slots – Thijssen
Geboren op 8 oktober 1915 te Asselt.

echtgenote van
† Wiel Slots

Vandaag, 27 december 2001, nemen we samen afscheid van moeder tijdens een Eucharistieviering in de St. Barbarakerk te Leveroy, waarna wij haar bij vader te rusten leggen op het parochiekerkhof aldaar.

Moeder hield enorm van gezelligheid en was altijd zeer gastvrij voor iedereen in haar omgeving. Ze zocht altijd naar de zonnige kant van het leven en gaf daarbij liever met een warme dan met een koude hand. Ondanks de tegenslagen, die haar niet gespaard zijn gebleven, bleef ze optimistisch en positief. Het overlijden van Harry in 1964 is echter een pijnlijke herinnering gebleven; naar hem verlangde moeder de laatste tijd steeds intenser. De plotselinge dood van vader in 1985, drie maanden na hun 40jarige bruiloft, was een streep door de rekening. Immers, in plaats van een fijne gezamenlijke levensavond kwam moeder er alleen voor te staan. Bijzonder veel warmte en liefde kon ze als oma echter kwijt aan haar 9 kleinkinderen die haar allen even lief waren en die haar ook veel liefde en aandacht gaven.

Moeder was altijd bezig. Met de spreuk ‘vrouwenhanden en paardentanden mogen nooit stil staan’ was ze vanaf haar prille jeugd vertrouwd. Handwerken was haar grootste hobby. Reeds op jonge leeftijd ontving moeder de pauselijke onderscheiding Pro Ecclesia et Pontifice, als blijk van waardering voor haar vele activiteiten voor de kerk in Asselt. Veel later, toen het handwerken te moeilijk werd, genoot moeder intens van het kaarten. Dankbaar was ze de lieve, geduldige mensen in haar omgeving, die haar dit tot het laatst toe mogelijk maakten.

Mede door haar sterke wil en de hulp van velen in haar omgeving, is het haar gelukt om tot de laatste dag in ‘haar paleisje’ te blijven wonen. Dit was wellicht haar grootste overwinning! Moeder gaf ons mee dat we nooit lang ‘achterom’ moesten blijven kijken, omdat we dan zoveel mooie, vrolijke dingen zouden missen die het leven alle dagen voor ons in petto heeft. Met die levensles zullen we, met moeder als onuitwisbare herinnering, samen ons pad vervolgen.
Wij danken u hartelijk voor uw blijken van medeleven na het overlijden van moeder.