Pierre janssen 70 jaar onder korfboom

Op 27 juli wordt Pierre Janssen 85.

Hij is dan 70 jaar lid van ‘St.-Barbara’ uit Leveroy. Zijn schutterij won het OLS in totaal vier keer. Voor het eerst in 1924 te Tegelen, waar nog met drietallen werd geschoten; voorts in 1960 te Limbricht, in 1962 te Kaulille en in 1967 te Tegelen, waar met zestallen werd geschoten. Ook Pierre Janssen maakte deel uit van de zestallen uit de ‘golden sixties’. De slagerszoon verloochent zijn voorvaderlijke erftrekken niet. Zijn grootvader was meer dan 50 jaar lid van de schutterij. Zijn oom – Peer Janssen – vormde met Willem Baetsen en Hein Goertz het drietal dat in 1924 het OLS in Tegelen won.

Graad Janssen – een broer van Peer – vormde een drietal met zijn oudste zonen. De optocht had blijkbaar teveel van de knapen gevergd. Har had de trom geslagen en Pierre de drapeau gedragen.
Ook de broers van Pierre – ‘Niek, Jan en Frans vanne Slechter’ stonden hun mannetje onder de korfboom. Met vader Graad zouden zij Leveroy dan ook hebben kunnen vertegenwoordigen op het OLS dat vanaf 1927 met zestallen wordt verschoten. Eerst op het OLS in Boukoul in 1959 debuteerde Pierre Janssen, inmiddels vader van twee zonen en een dochter, in het eerste zestal van Leveroy. Hij was de voorlaatste schutter. In 1960 was het raak. Leveroy won het OLS in Limbricht en was in 1961 gastheer van de schutterijen uit de beide Limburgen. In Kaulille haalden die van Leveroy in 1962 de titel terug; met hetzelfde zestal dat in 1960 in Limbricht had gezegevierd. Ook Niek en Frans Janssen maakten deel uit van het zestal dat in 1967 in Tegelen voor de vierde keer het OLS won. Niek was kopschutter, Frans staartschutter en Pierre voorlaatste man. “Mooie tijden!” geniet Pierre na.

Zeventien jaar heb ik in het eerste gestaan en nooit gemist!” Desondanks stond hij zijn plaats aan jongeren af. Pierre schiet nu in het vijfde; broer Frans in het tweede of derde. De overige broers zijn inmiddels overleden. Een misser was een zeldzaamheid. Hij werd minutieus geanalyseerd. Op het bondsfeest in Altweert werd vorig jaar een misser genoteerd die Pierre Janssen niet kon verklaren. Toen hij op het bondsfeest in Ell weer twee keer miste en hij kranteletters en tv-beelden door elkaar zag lopen, consulteerde hij een oogarts. Deze mat hem een bril aan.

In het begin was het wennen,” aldus Pierre. Maar op de laatste bondsfeesten schoot ik mijn punten weer.” Ofschoon bijna 85, gaat Pierre nog altijd op de fiets naar de schuttersfeesten. Verweg neemt hij de materiaalwagen. Dan kan ik korter bij het feestterrein komen,” licht hij toe. Ik heb een nieuwe heup gekregen en de andere is ook versleten.” Bijgevolg marcheert Pierre Janssen in Niel-bij-As niet mee. Wel komt hij in uniform. Sinds kort prijkt op de jas de gouden medaille van verdienste die hem tijdens de algemene vergadering van St.Barbara werd uitgereikt. Voorts kreeg hij de zilveren medaille van de Edele Eedbroederschap van de Souvereine Orde van de Rode Leeuw van Limburg en de H. Sebastianus opgespeld. Het is een geestelijke weerbaarheidskern op basis van de drie grote schuttersdeugden broederschap, dienstbaarheid en trouw aan auter, heerd en troon.

Pierre Janssen draagt zijn uniform met trots. Het is wat anders dan dat petje en die gele sherp, waarmee wij vroeger liepen.” Wat Pierre Janssen betreft mogen ze hem in schuttersuniform begraven.

Bron:Limburgs dagblad
Foto: Paul Kuit