Een Amerikaans pastoor  op vacantie in Midden-Limburg

Na een vacantie van drie maanden zal father Cornelis Leunissen, pastoor van de parochie Odin in Kansas in Amerika, weer naar zijn parochianen terugkeren. Zaterdag zal hij per “Maasdam” repatriëren, want pastoor Leunissen is genaturaliseerd Amerikaan. Hij is geboortig van Geleen, waar zijn ouders door onteigening van de Staatsmijnen hun boerderij verloren en naar Leveroy verhuisden, waar zij tegenwoordig wonen. Toen hij in 1926 priester gewijd werd, gaf hij gevolg aan een oproep van de Amerikaanse bisschoppen om hulp te verlenen in dat grote land, waar de priesternood groot was. Hij werd toen pastoor van Wright en later van Odin. Negen en twintig jaar dus werkt father Leunissen in Amerika, dat hem een tweede vaderland werd. Maar de band met zijn oude home onderhoudt hij en om de zes-zeven jaar komt hij eens overwippen naar Midden-Limburg om er zijn familie en vrienden weer eens te ontmoeten. Voor de vierde maal neemt hij thans Zaterdag afscheid.

Amerikaan met de Amerikanen

Ondertussen wachten zijn parochianen alweer ongeduldig op hem en hebben hem alvast laten weten, dat hij zich op een feestelijke ontvangst kan voorbereiden. Zijn parochie Odin telt 128 families, meest farmers, met 700 communicanten, allemaal meest flinke gezinnen. De meesten stammen uit Oostenrijk, zijn dus van huis uit katholiek en vormen thans de derde generatie vanaf de emigratie in de vorige eeuw. De pastoor roemde tijdens een onderhoud dat we met hem hadden, zijn parochianen zeer. Het zijn katholieken van de daad, die wat over hebben voor hun geloof. Bij de volledige scheiding van kerk en staat in Amerika is de situatie aldus, dat de katholieken voor hun eigen scholen en kerken moeten opkomen. Zij betalen er een extra en gevoelige belasting voor. Het kleine Odin heeft niettemin zijn eigen 8 jarige lagere school en een vierjarige middelbare school. En daar zijn die van Odin met recht trots op. Verleden jaar vierde de parochie haar 75-jarig bestaan met een feest, dat klonk als een klok. Er waren in totaal ruim 800 gasten, waaronder zes monsigneurs, 64 priesters en 50 kloosterzusters. Dat het werk van de geestelijkheid er goede vruchten afwierp, moge blijken uit het feit, dat de parochie kan roemen op vele roepingen. Zij leverde reeds 11 priesters en 46 kloosterzusters. De samenwerking tussen de parochianen is voortreffelijk. Met enige ontroering vertelt ons pastoor Leunissen een mooi staaltje daarvan. Een boer met een flink gezin met verscheidene kleine kinderen kwam onder zijn tractor en bleef dood. Het was in de oogsttijd. Zonder daartoe gemaand te zijn, kwamen de farmers van heinde en ver met hun tractoren en andere machines. Zij schoten de boerin-weduwe te hulp. Zij oogstten en dorsten de oogst voor de weduwe, zij ploegden haar land en zaaiden het weer in, zodat zij een jaar de tijd had om zich te bezinnen wat haar te doen stond. “Dat is christendom van de daad”, zegt de pastoor trots. Bij het grote jubileumfeest, dat intens door de gemeenschap werd meegeleefd, had de pastoor acht grote tafels aangericht, waaronder een voor de bisschoppen en de geestelijken-collega’s, aan een ander zaten de priesters uit de parochie, die nog in leven waren, daarnaast een aparte tafel voor de huishoudsters van de pastoors, en een voor de kloosterzusters. “Kijk, dat is zo prettig bij ons, men kent er geen verschil van standen. Men voelt zich samen een grote familie”. Aan het hoofd van de tafel zat mgr. John Baptist Franz van Dodge City uit Kansas. Trots laat de pastoor ons zijn Amerikaans paspoort zien. Voor hem is dat geen gewoon papier, maar een stuk dat voor hem als Amerikaans staatsburger vele deuren doet open gaan en faciliteiten geeft. Zo kan hij b.v. op vertoon hiervan voor half geld heel West- en Oost-Amerika met de spoorwegen bereizen. Op Pinkster-Maandag was hij tegenwoordig bij Memorial Day op Margraten’s soldatenkerkhof, war ar zijn landgenoten, die vielen voor de bevrijding van zijn oude vaderland, begraven liggen. De Amerikanen beschouwen Nederland als het volk dat zich het dankbaarst betoont voor zijn bevrijding en koningin Juliana staat bij hen hoog aangeschreven als een democratische vorstin. Na een reis met de “Maasdam” en een treinreis van 2800 km. per spoor, hoop pastoor Leunissen op 6 September weer bij zijn parochianen te zijn na een afscheid van vier maanden. Hij zal er welkom zijn, dat weet hij. Zijn parochianen, met aan het hoofd “The Knights of Columbus”, dat zijn de voormannen van het katholieke leven in Amerika, zullen hem een hartelijk welkom bereiden. En dat het de pastoor menens is om Amerikaan met de Amerikanen te blijven bewees ons een foto met zijn grafsteen er op. Die heeft de pastoor al vast in orde laten maken. Je kunt nooit weten, want hij wil begraven worden te midden van zijn parochianen van Odin, waar op het kerkhof reeds drie voorgangers van hem rusten. Ook die trouw weten de Amerikanen te waarderen. Father Leunissen, goede reis en….ad multos annos.