Verstappen, Nicolaas Henricus

Mogen zij die ik liefhad
zich mij herinneren zo als ik was.
Zowel positief als negatief

Nicolaas Henricus Verstappen
Nic
* 24 mei 1925 Leveroy  † 23 januari 2023

Indië veteraan
Drager van het ereteken voor orde en vrede
met gespen voor het jaar 1946 – 1947 – 1948 – 1949

Na ruim 40 jaar huwelijk weduwnaar van

Luci Roost
Voor al uw blijken van medeleven
danken wij u hartelijk

Evelyne en Ger, Bart en Stede Petra en Paul, Luci en Jasper

Die oude veteraan

In het zonnetje zat dat oudje, de ogen hard dicht
geknepen keek hij vooruit of keek hij terug.
Er waren er nog maar weinig die hem begrepen,
hij had al zoveel achter de rug.

De jaren hadden rimpels in zijn gezicht getekend,
de tropenzon had daar ook aan meegedaan.
Maar hij had nooit op eenzaamheid gerekend,
wat is het leven toch bijzonder snel gegaan.

Hij heeft zich na zijn diensttijd nooit meer daarover kunnen uiten,
niemand begreep iets van zijn jaren uit de oost.
Zodoende heeft hij nooit zijn hoofdstuk kunnen sluiten,
hij heeft nu niets meer aan een woord van troost.

Zijn vrouw is jaren terug reeds overleden,
de meesten van zijn vrienden zijn al dood.
Zo werd zijn dienstverleden langzaam weer het heden,
zijn verlangen naar vroeger, dat bleef zo groot.

De kinderen vinden het moeilijk om vader over vroeger te begrijpen.
Ze hebben alle aandacht en zorg aan hem besteed.

Lieve Va en opa ook al begrepen we elkaar soms niet,
weet dat we met alle liefde en zorg gedaan
hebben wat in onze macht lag.
Jij wilde thuis in Leveroy waar je geboren en getogen bent je ogen sluiten
deze wens hebben wij kunnen vervullen.

Het ga je goed Kinderen en kleinkinderen