Hermans, Griet

Dierbare herinnering aan

Griet Hermans
Margaretha Wilhelmina Cecilia

Leveroy, 28 augustus 1927
Weert, 31 december 2021

Griet Hermans werd geboren in 1927 in Leveroy aan de Molenstraat . Samen met haar twee broers maakte ze deel uit van een boerengezin. Omdat Griet het enige meisje was in het gezin lag het voor de hand dat zij naast het werk als boerin mee zou helpen in de huishouding. Griet heeft met een grote overgave en zelfopoffering voor haar ouders gezorgd, met name voor haar moeder. Dat zorgen voor haar ouders was voor haar een soort morele levensopdracht.

Nadat haar ouders waren overleden heeft Griet samen met haar broer Harrie de boerderij voortgezet. De zorg voor haar ouders maakte min of meer plaats voor de zorg voor haar broer Harrie. Griet voelde zich geen boerin, integendeel. Hoewel ze wel in een boerenfamilie was grootgebracht en opgroeide op het platteland was ze heel stelling over het boerenleven. “Ik heb niks met koeien”, en daar was de kous dan ook mee af.

Griet had een vrolijk en ongecompliceerd karakter. Kenmerkend was de manier waarop ze zich uitdrukte. Haar taalgebruik was direct, zonder bijzinnen en zonder veel nuance vertelde ze hoe ze Over bepaalde zaken dacht. In haar uitlatingen was ze veel meer humoristisch dan controversieel. Zelfs over onderwerpen ais ‘de dood’ kon ze uiterst ontwapend haar zegje doen.

Griet was gastvrij. Iedereen die bij haar op bezoek kwam werd getrakteerd op vlaai, koude schotel en warm vrees. Zelf kon ze genieten van een lekker stukje kersenvlaai.
De twee hondjes hebben in het leven van Griet een grote rol gespeeld. Het waren haar levensmaatjes. Nadat haar broer Harrie was overleden verhuisde Griet naar Hornehoof in Weert. Hier heeft ze de laatste fase van haar leven doorgebracht, overigens zonder ook maar één keer geklaagd te hebben.

Ze waardeerde het bezoek, had groot respect voor het verplegend personeel en wist met haar typische uitlatingen ook hier de humor erin te houden.

Een woord van dank voor Mart en zijn overleden vrouw Mia. Zij hebben als buren en later als mantelzorgers veel voor Griet gedaan. Ook een woord van dank voor het personeel van Hornehoof. Griet omarmde letterlijk de mensen die haar verzorgd hebben.