Hermans, Harrie

In dankbare herinnering aan

Harrie Hermans

Nederweert, 9 februari 1926 – Leveroy, 26 april 2018

“Ik heb een goed leven gehad”. Dat waren de woorden die Harrie Hermans uitsprak tijdens de toediening van het laatste sacrament. Hij was tevreden, de cirkel was rond. Harrie Hermans is gebleven wat hij was, inwoner van Leveroy, een boerenjongen, vol humor, maar ook soms wat koppig en ietwat eigenwijs. Hij was een levensgenieter, een echte Bourgondiër. Nadat hij de lagere school in Leveroy had afgemaakt ging hij — hoe kan het ook anders — naar de landbouwschool. Zijn toekomst lag waar zijn hart was, op de boerderij van zijn ouders in Leveroy. Daar op ‘Gelisenhof’ voelde hij zich thuis, een vis in het water. Nadat zijn ouders waren overleden leefde Harrie samen met zijn zus Griet op de boerderij verder.

Toen het allemaal wat teveel werd, verhuisden ze naar een ‘burger-huis’ in datzelfde dorp. Van het onbezorgde leven dat toen zijn aanvang nam kon Harrie genieten. Hij was actief in ha verenigingsleven (de schutterij) en genoot van het bekende natje en droogje. Maar echt afstand nemen van het echte boerenleven kon hij niet. Hij sprak met vol enthousiasme over die tijd van vroeger op zijn boerderij. Harrie was een eenvoudige mens, nuchter, maar ook vol trots. Zijn overlijden laat een leegte achter, maar ook dankbaarheid dat een mens is heengegaan di vol overtuiging kan zegen; “zo heb ik het gewild”.

Wij danken u voor uw medeleven.
Familie Hermans

De zeswekendienst wordt gehouden op zondag 10 juni 2018 om 9:30 uur in de parochiekerk van Sint Barbara te Leveroy.