Refrein:   Ich hoaj zoeveûl van oos Leivere
Ich ‘hûb d’r mien hert aan verpandj
’t is veûr mich echt songer twiefel
’t Sjoenste dûrpke van t hiêl Limburgs landj.

As se jonk bûs den wilse nog waal ins wêg
Ûrgens anges haer, doa reidse flink de baer
Mer toch kôs ich dit dûrpke neet misse zêk
Want ich bûn hie echt veûl te gaer.

Refrein:

Alle minse die kinne zich ongerein
’t is te gek gewoên, det vinj ich zoe sjoên
Neemus is d’r in Leivere echt allein
Doarum is ut, det ich hie gaer woên.

Refrein:

Hoadj os Leivere toch hoêg as ut effe kan
’t is hie noe nog fijn, auch al is ’t klein
den profitere wae d’r nog joare van
kom wae zinge nog ins ut refrein…

Refrein: