Triepels – Wulms, Maria

In liefdevolle herinnering aan
Maria Triepels – Wulms

Leveroy, 14 juni 1921 t Leveroy, 12 juli 2014

weduwe van
Wiel Triepels

Mam komt uit een gezin van zeven kinderen en is opgegroeid op de boerderij te Leveroy. Ze leerde pap kennen en samen werkten ze hard op de boerderij waar mam is geboren. Samen kregen ze negen kinderen. Het was een tijd dat er hard gewerkt moest worden. Ze was altijd druk bezig en was het liefste thuis. Op de boerderij was een grote moestuin, meer dan genoeg voor het hele gezin. Als er mensen waren rond etenstijd konden deze altijd aanschuiven. Het geloof heeft altijd een belangrijke rol gespeeld in het leven van mam. Het leren van het gebed aan de kinderen ging onder het werken door. Van trouwe kerkganger naar het volgen van de diensten via de televisie of laptop. Trots was ze dan en zei: “Heb jij ook zoiets?”, waar-bij ze doelde op de laptop. Een paar dagen voor het overlijden ontving zij het H. Sacrament der Zieken.
Breien was een grote hobby van haar. Hier hebben de kinderen nog steeds profijt van. Ze had verdriet om het verlies van pap. Ook het verlies van Annie en Wim was enorm zwaar voor haar. Het accepteren van een rolstoel was zeer moeilijk voor haar, maar wat hebben we hier samen heel veel gebruik van gemaakt. Tijdens het wandelen genoot ze van elke bloem en vond ze de rust. De dagen werden gevuld met het wandelen samen met haar kinderen en bij slecht weer werd er de auto genomen. Ze werd tot het laatst overal bij betrokken en hielp mee in hoeverre dat ze het kon, zoals het opvouwen van de was en het schillen van de peren. Er werden diverse spelletjes met mam gespeeld, waarvan ze genoot, zoals het gooien met de bal en kaarten. Als iemand aan haar vroeg hoe gaat het, antwoordde ze altijd “stilletjes”; heel bescheiden en nooit klagend. Ze genoot ervan om haar kleinkinderen en achterkleinkinderen te zien opgroeien en van hun vele bezoekjes. Met veel liefde en zorg was Thijs voor mam de rust en herkenning in een wereld die voor haar steeds ingewikkelder werd. Hierdoor was het mogelijk om in haar eigen huis, haar vertrouwde omgeving, te kunnen blijven wonen. Het was een moeilijk moment, een moment om nooit te vergeten, maar zeker een mooi moment hoe mam in het bijzijn van haar kinderen uit het leven is weggegleden. Haar vertrouwde afscheidszin: “Kom weer eens gauw terug en de groetjes aan allemaal” en het uitzwaaien aan het raam zullen we zo ontzettend missen. Mam wat heb jij van ons en wij van jou toch zoveel gehouden. De liefde, de blik in de ogen en de lach, zullen altijd in onze herinnering blijven. Mam, bedank