Slabbers, Wiel

Een dankbare herinnering aan
Wiel Slabbers
Peter Wilhelmus
“Swalmen 13 oktober 1930  Heythuysen 29 oktober 2013
Echtgenoot van Net Pijpers

Medeleven doet mensen goed, dat hebben wij mogen ervaren. Daarvoor en voor uw aanwezigheid bij het afscheid zeggen wij hartelijk dank.
Henk en Marie-Louise Gerrie Johan en Rachma Theo
en Wiel zijn kleinkinderen

In de nacht van de zwaarste storm sinds jaren, werd de stoere eik geveld. Een sterke man, een “koelpiet”, een harde werker en een marinier in hart en nieren.
Maar ook een zachtmoedige vader, een lieve opa, een knuffelbeer en een zeer zorgzame echtgenoot. De tuinman, de metselaar, de klusjesman, de keukenprinses en de poetsvrouw was hij.
Toen kort na hun gouden bruiloft mam ziek werd en naar een verzorgingshuis moest, werd het zorgen voor haar zijn nieuwe dagtaak. Ruim vier jaar ging hij elke dag naar Martinus in Weert.
Toen mam drie jaar geleden overleed, ging hijzelf ook steeds verder acheruit en verhuisde hij naar de Kreppel waar hij erg graag was. Dankbaar was hij voor de zorg, die hij steeds meer nodig had. Het lopen ging niet meer en zijn stem werd steeds zachter….
Hij zag het leven aan zich voorbij gaan en vond dat het goed was geweest. Zijn einde zag hij naderen en daarin beruste hij. En zo hebben wij hem in ons hart gesloten en blijven we aan hem denken.