Timmermans, Leonardus

Achter de tranen van verdriet schuilt de glimlach van de herinnering.
In memoriam

Leonardus Timmermans

* 22 juni 1922 te Ospel t 1 april 2005 te Den Haag

Levenspartner van
Luus Zuydervliet
weduwnaar van
Gerda van Appeven

Pap, geboren op 22 juni 1922 te Ospel, groeide op als oudste zoon in een gezin van 6 kinderen. Na een ingetogen hard werkende jeugd (tijdens en vlak na de oorlogsjaren) leerde hij Gerda van Appeven kennen waar hij mee trouwde en waaruit 7 kinderen het levenslicht geschonken zijn. Samen zorgden ze met veel inzet en arbeid voor een keurig, modern agrarisch bedrijf geheten “Reulishof’. Pap was een vooruitstrevend man die streng, gedreven en secuur te werk ging. Daarnaast lag zijn hart bij de muziek waar hij graag aan deelnam, ernaar luisterde, ervan genoot en ook zijn kinderen aanzette en stimuleerde tot het ervaren van deze voorliefde. Gerda was zijn steun en toeverlaat en tevens de zon in huize Timmermans. Alles kon, niets was te veel, iedereen was welkom en pap kon hier in stilte intens van genieten. Toen Gerda in 1976 plotseling overleed was pap opeens even de weg kwijt. De gedrevenheid was verdwenen, naar zijn kinderen reageerde hij vaker verbitterd, hij miste duidelijk de zon in zijn leven.
Na enkele jaren leerde hij tijdens een vakantie in Oostenrijk Tante Luus kennen. Opeens ging de zon weer schijnen. Pap ging weer genieten. De zakelijke kant werd rustig aan afgebouwd en hij nam afscheid van “Reulishof’ om samen met Tante Luus in Nederweert te gaan wonen.
Nadat zijn 7 kinderen hun eigen weg in het leven gevonden hadden, vonden ze de tijd rijp om te gaan verhuizen naar Monster. Ook daar is Pap, vader (Timmermans) en opa geweest voor de kinderen en kleinkinderen van Tante Luus. Voor pap was dit een nieuwe periode in zijn leven waar hij zich ogenschijnlijk op zijn plek voelde, zich voor de omgeving interesseerde en zich erin verdiepte in de meest brede zin. Ondanks de afstand hield hij het contact met zijn kinderen, kleinkinderen en familie in stand. Voor een ritje Limburg draaide “Opa van de Zee” zijn hand niet om.
De laatste maanden begon pap opeens wat re sukkelen met zijn gezondheid wat gepaard ging met ups en downs. Voor de Pasen voelde hij zich weer sterk genoeg om toekomst plannen te maken. Echter na de Pasen bleek een operatie niet meer mogelijk en hield voor hem de toekomst op te bestaan. In pap zijn woorden: “het kaarsje is nu op.”
Pap, je was er voor ons, je hebt ons een goed voorbeeld gegeven, we zijn trots op je en we zullen ervoor zorgen dat je daarboven ergens op je wolkje trots op ons kan blijven zijn.