Caris, Theodorus

In dankbare herinnering aan

Theodorus Hubertus Caris

echtgenoot van
JOSERHINA ELISABETH GERAATS

Geboren in Oler op 20 februari 1919. Gesterkt door het H. Sacrament der Zieken ging hij na een liefdevolle verzorging, thuis heen op 8 oktober 1994. Na een plechtige Eucharistieviering in de parochiekerk van de H. Lambertus op 12 oktober, hebben wij hem te ruste gelegd op het parochiekerkhof aldaar.

Na vele jaren in Leveroy doorgebracht te hebben, jaren van een arbeidzaam leven en gezamenlijke zorg op de ,,Kolenheuf”, verhuisde hij met Mam naar Helden.

Hij was nog gezond en vitaal, maar de tijd was toch aangebroken om afstand te doen van de boerderij, zijn vee en alles wat hem van het boerenleven zo dierbaar was.

‘De kinderen hadden hun weg gevonden en nu hoopte hij samen met Mam nog vele gelukkige jaren dichter bij de kinderen te mogen doorbrengen.

Hij stond klaar voor ieder van ons die een beroep op hem deed. Zijn hele inzet en leven was gericht op het geluk van zijn gezin. Dit betekende voor hem alles. Een hechte gezinsband was een stuwende kracht in het leven. Iedereen voelde zich waardevol voor de ander. Dit gaf een diep geluk. Hij was een diep gelovig mens met een vanzelfsprekende band met de kerk.

Ruim anderhalf jaar geleden werd hij geconfronteerd met zijn ziekte. Hij ging hier zwaar onder gebukt. Vooral toen hij ging beseffen dat er geen herstel meer mogelijk zou zijn, zocht hij de geborgenheid bij Mam, kinderen en kleinkinderen.

Als hij tijdens zijn ziekte de gewassen op het veld en het vee in de wei zag, dan was hij met zijn gedachten weer helemaal terug op de boerderij. Hij zei vaak: ,,lk ben altijd boer geweest en dat zal ik blijven zolang ik leef”.

Toen het onvermijdelijke voor hem aanbrak is zijn wens om thuis te mogen sterven onder verzorging van Mam en de kinderen in vervulling gegaan.

Als gelovige mensen weten we dat de dood niet het einde is. Dat de kracht van de liefde niet dooft.

Er is een weerzien.
Oprecht danken wij allen die belangstelling en medeleven toonden tijdens de ziekte, het overlijden en de begrafenis van mijn lieve man, onze pap en opa.

E. Caris – Geraats Kinderen en kleinkinderen