Frenken, Louis

LOUIS FRENKEN

echtgenoot van
MIET VAN EYK

Hij werd geboren te Leveroy op 3 oktober 1897. Na een welbesteed leven van werken en zorgen is hij rustig ingeslapen op zaterdag 19 maart 1983 in het Verpleeghuis St. Martinus te Weert. Wij hebben hem ter ruste gelegd op het parochiekerkhof te Leveroy op 23 maart d.o.v., na eerst voor het laatst met hem de H. Eucharistie gevierd te hebben.

Pap is gestorven zoals hij geleefd heeft, rustig en kalm. En nog wel op de mooiste dag voor hem n.l. het feest van St. Jozef. Dat was zijn patroon, de timmermanszoon uit Nazareth.

En zoals St. Jozef, zo ook heeft pap gewerkt en gezorgd in zijn timmerhuis als een uniek ambachtsman. Hij kende zijn vak tot en met en hij had plezier in zijn werk. Hij ging er helemaal in op. Werken met het hout en daarvan mooie dingen maken, dat was zijn lust en zijn leven. Tot aan de laatste dag dat hij kon heeft hij vol enthousiasme gewerkt en hij vond het erg dat het niet meer ging.

Gelukkig heeft pap niet lang moeten lijden. Wel was hij tot het laatste ogenblik dankbaar voor het leven en ook en vooral voor zijn goede echtgenote en zijn kinderen voor wie hij grote zorg had maar die hem ook trouw ter zijde hebben gestaan gedurende de laatste maanden van zijn leven.

En wat kon hij met trots vertellen over zijn kleinkinderen en als hij met hen omging werd hij zelf weer als een kind.

Heel zijn leven werd gedragen door een onvoorstelbaar rotsvast geloofsleven. De Kerk was hem heilig en er moest heel wat gebeuren als hij zondags niet kwam. Wind en weer heeft hij zelfs op zijn oude dag getrotseerd, om samen te komen met de gelovigen en te bidden in de parochiekerk van Leveroy.

Moge de goede God, waarvoor hij alles deed en in Wie hij alle vertrouwen had, hem nu ook aanvaarden als de goede en getrouwe dienstknecht.
Voor de vele blijken van medeleven tijdens de ziekte, na het overlijden en bij de begrafenis van onze dierbare pap, zeggen wij IJ hartelijk dank.

M. Frenken – van Eyk, kinderen en kleinkinderen.

–