Fleuren – Stals, Maria

In grote dankbaarheid blijven wij
de gedachtenis bewaren aan

Maria Aldegonda Stals
weduwe van
Jacobus Johannes Hubertus Fleuren

Geboren te Leveroy 16 november 1898, ontsliep zij in de Heer op 26 januari 1982 te Helden-Penningen, na een moedig gedragen ziekte, maar toch vrij onverwacht, in de leeftijd van 83 jaar.

„Een sterke vrouw! Men vindt haar niet licht. Haar waarde is hoger dan die van juwelen!” (Spreuken 31)

Deze woorden moeder, zijn van ware toepassing op uw persoon. Het levenskruis is ook u niet bespaard gebleven. U heeft de vreugde en ’t lijden in al z’n vormen gekend. In de moeilijke levensomstandigheden bleef u volhardend geloven in de altijd aanwezige en werkzame Kracht van de Heer. Zo kon u met overtuiging zeggen: „Hij heeft mij nooit in de steek gelaten.” Ook had u een groot vertrouwen in de Moeder van Altijddurende Bijstand. Op geheel eigen wijze, moeder, heeft u uw leven vorm en inhoud gegeven. Zo kan men in uw leven zien dat geloof ’n geweldige kracht kan zijn. Nooit was u op uzelf gericht, maar altijd geopend naar de ander. Uw grootste liefde en zorg was uw gezin: vader, de kinderen en later ook de kleinkinderen. En deze liefde was wederzijds. U was dan ook het hart en de ziel van uw gezin, in alles zo meelevend en meelijdend. Het diep
in uw ziel gewortelde gevoel, dat de Heer in ons leven een centrale plaats heeft, maakte u tot werkelijkheid door uw levensblijheid en toegewijde zorg, uw gastvrijheid en onbaatzuchtige liefde. Uw kinderen en kleinkinderen zullen u missen, moeder. Maar doorheen onze droefheid zijn wij u blijvend dankbaar voor de belangeloze en edelmoedige wijze, waarop u ons uw leven heeft voorgeleefd. Nu is haar levenstaak hier voltooid. De graankorrel is in de aarde gevallen. God alleen kent de vruchten, die ze voort zal brengen. Vol verlangen is ze naar de Heer gegaan, waar vader haar reeds enkele weken wachtte. Sterker dan de dood is de liefde. Laat ons, evenals aan vader, ook de herinnering aan háár altijd heilig zijn. En houden wij ook háár naam in ere in ons midden. Vanuit een dichtere Gods-nabijheid zijn beiden in staat om óns leven met nog méér liefde en warmte te beïnvloeden. Schenk nu rust Heer aan moeder, die dit zo verdiend heeft, na een welbesteed leven van wegcijfering en dienstbaarheid. Leid haar binnen in de heerlijkheid van Uw Rijk, waar ze, samen met vader en Leo, mag delen in Uw eeuwige vreugde.

Met oprechte dank aan allen voor hun aanwezigheid, hun blijken van medeleven, hun gebed. Kinderen en kleinkinderen Baarlo, 30 januari 1982.