Geraats, Leonardus

Ter dankbare nagedachtenis aan onze broeder. Daarom bidden wij nu,

Leonardus Hubertus GERAATS

Hij is geboren te Leveroy op 5 januari 1893. Na de sacramenten der zieken te hebben ont vangen thuis, is hij overleden in het St. Jans Gasthuis te Weert op 22 februari 1978. Hij is begraven op het parochiekerkhof van Leveroy, bij het graf van zijn neefje Tjeu die op 15 jarige leeftijd door een ongeluk om het leven kwam, in jaunari van hetzelfde jaar.

Een stipte, onkreukbare mens is van ons heen gegaan; eerlijk in woord en daad. Altijd behulpzaam voor iedereen die in zijn lange leven een beroep op hem deed. Zijn naam kwam nooit in de krant, maar bij de mensen van Leveroy stond hij bekend als ’n beminnelijke, hartelijke mens, die dienstbaar was en die velen geholpen heeft, als het maar enigszins kon.
Op hem is van toepassing wat de dichter schreef

Daar alleen kan liefde wonen
daar alleen is ’t leven zoet
waar men stil en ongedwongen
alles voor elkander doet.

Daarnaast deed hij dit alles, gedragen door een diep en groot geloof. Hij was een christen van de oude stempel, eenvoudig, eerlijk en oprecht. Hij kon bidden met volle over gave. En voor kerk en priesters deed hij alles. Niet omdat hij moest, maar omdat hij hield van de kerk, van God, onze Vader en Jezus
God, geef Uw heerlijkheid en uw toe komst aan deze gestorven mens. Wij kunnen niet geloven, dat zijn leven vergeefs voorbij is gegaan, en dat alles wat hij voor mensen heeft betekend, nu verloren is. Wij bidden U God, moge hij levend bij U, waken over ons;
en moge hij onze voorspraak zijn en ons gebed bij U, tot in de eeuwigheid.

Amen

Voor de vele blijken van medeleven bij de ziekte, het overlijden en de begrafenis van onze dierbare overledene, zeggen wij U op recht dank.
Famille Geraats

Leveroy. 25 februari 1978
De zeswekendienst wordt gehouden in de kerk van Leveroy op zondag 16 april 1978 ’s morgens om 10 uur.