Beckers – Verboeket, Anna

ANNA MARIA VERBOEKET

echtgenote van
PETER HENDRIKUS HUBERTUS BECKERS.

Geboren 9 december 1899 te Montfort, overleden op 24 september 1973 in het St. Laurentius Ziekenhuis te Roermond en begraven op 27 september 1973 op het St. Barbara-kerkhof te Leveroy.

Zorgen voor man en kinderen, voor huls en haard, voor gezelligheid en vrede, dat was het levensprogramma van Anna Maria Beckers- Verboeket. Meer dan 40 jaar lang heeft zij dat mogen doen in een rijk en voorbeeldig huwelijksleven, als een goede moeder, als een lieve, zachte echtgenote. Haar huis en haar gezin waren haar lust en haar leven. Daar voelde zij zich thuis, daar kon zij genieten, daar vervulde zij haar taak, trouw en vol plichtsgevoel. Totdat haar ziekte verergerde en zij stilaan geheel afhankelijk werd ven haar man, die haar als een kostbare parel heeft verzorgd met warme toewijding. ZIJ hoefde nooit alleen te zijn. Naast haar stond hij, elk uur, elke minuut, En ze was er ontzettend dankbaar voor. Daarom Is het zo mooi dat zij toch nog mocht sterven vlakbij vader, In het ziekenhuis. Z(jn hand hielp haar over de drempel van de dood heen In de handen van de grote Veder, voor wie alles leeft. WIJ hebben nu Iets heel kostbaars verloren. Niet omdat het teven yen onze dierbare gekenmerkt werd door grootse daden, maar wel omdat zij groot was In net kleine, In net voor-de-hand-liggende. Ze was blij als ze goed kon doen

Voor anderen. Haar kinderen hebben haar die goedheid dankbaar terug geschonken door haar tot de laatste dagen met grote zorg te omringen. Nu  is moeder dood Na een leven van veel vreugde maar ook van lijden, vooral toen ze één van haar kinderen In da kracht van zijn leven terug moest geven aan de Schepper. Vreugde en lijden, was dit dan het enigste wat we nu kunnen zeggen? Nee, want achter dit leven van geluk en lijden verborg zich aan heel groot en diep geloof, het geloof nl. dat God een goede Vader is, die geeft en neemt en die over de grenzen van de dood heen ons allen roept om voor altijd bij Hem te zijn. In dit geloof is zij zacht en rustig gestorven, zoals zij was, In dit geloof mogen wij nu verder leven hier op aarde, als echtgenoot, als gezinslid, els vriend. Steunend op dit geloof, dat wij eens allen aankomen In het beloofde land, waar moeder nu Is, gaan we samen moedig verder.

†

Voor Uw medeleven betoond bij het overlijden en de begrafenis van onze dierbare overledene, zeggen wij U hartelijk dank

H.H. BECKERS KINDEREN EN KLEINKINDEREN