Goertz, Henricus

Ter gedachtenis aan
Henricus Wilhelmus Hubertus Goertz

weduwnaar van
Maria Gertrudis Reijnders

Hij werd geboren te Echt 14 juni 1891. Hij overleed, voorzien van de H. Sakramenten der zieken, In het St. Laurentius-ziekenhuis te Roermond 5 oktober 1967. Hij werd begraven 9 oktober d.a.v. te Leveroy.

Hij was een man van oersterke afkomst, ener-giek en vol levenslust. Daarom kon hij, hoewel reeds hoogbejaard, nog tot zijn laatste levensphase volop in het leven staan, jong van hart blijven en vol belangstelling meedoen met alles. Hij hield van het land, van de natuur en van al wat daar leeft. Hij was er van kindsbeen af mee vertrouwd. Hij kende er alle geheimen van. Nergens voelde hij zich zo gelukkig als in Gods vrije natuur. Hij had er in zijn ouderdom alle tijd voor. Hij was een hartstochtelijk en goed jager. Jarenlang had hij de naam de beste schutter van Limburg te zijn. Daarbij was hij ook een goed en altijd opgeruimd mens, die royaal met anderen deelde; die geen dier onnodig kon zien lijden en zeker geen mens opzettelijk pijn kon doen. Toen het plotseling allemaal niet meer zo ging, viel het hem aanvankelijk zwaar zich daarin te schikken. Maar toen hij begreep dat het einde van zijn leven nabij was, gaf hij zich als een trouwe dienstknecht, zoals hij zich in al zijn menselijkheid altijd getoond heeft, over aan zijn God en Vader. In dat opzicht mag zijn leven aan zijn vele kinderen en kleinkinderen en aan ons allen ten voor-beeld worden gesteld. Het moge hen ook tot troost strekken. Wij mogen vertrouwen dat hem het woord van de Heer tegemoed geklonken heeft : Treed binnen in de vreugde van Uw Heer’.

Vaarwel en tot weerziens.

Heer geef hem de eeuwige rust. Voor uw gebeden en medeleven bij het overlijden en de begrafenis van onze dierbare vader en grootvader, betuigen wij U onze oprechte dank.

FAMILIE GOERTZ kinderen en kleinkinderen Leveroy, oktober 1967